inritus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈin.ri.tus/, [ˈɪnrɪt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈin.ri.tus/, [ˈinrit̪us]
Adjective
inritus (feminine inrita, neuter inritum); first/second-declension adjective
- Alternative form of irritus
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | inritus | inrita | inritum | inritī | inritae | inrita | |
| Genitive | inritī | inritae | inritī | inritōrum | inritārum | inritōrum | |
| Dative | inritō | inritō | inritīs | ||||
| Accusative | inritum | inritam | inritum | inritōs | inritās | inrita | |
| Ablative | inritō | inritā | inritō | inritīs | |||
| Vocative | inrite | inrita | inritum | inritī | inritae | inrita | |
References
- “inritus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.