insigniendus
Latin
Participle
īnsigniendus m (feminine īnsignienda, neuter īnsigniendum); first/second declension
- which is to be marked, distinguished
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | īnsigniendus | īnsignienda | īnsigniendum | īnsigniendī | īnsigniendae | īnsignienda | |
| Genitive | īnsigniendī | īnsigniendae | īnsigniendī | īnsigniendōrum | īnsigniendārum | īnsigniendōrum | |
| Dative | īnsigniendō | īnsigniendae | īnsigniendō | īnsigniendīs | īnsigniendīs | īnsigniendīs | |
| Accusative | īnsigniendum | īnsigniendam | īnsigniendum | īnsigniendōs | īnsigniendās | īnsignienda | |
| Ablative | īnsigniendō | īnsigniendā | īnsigniendō | īnsigniendīs | īnsigniendīs | īnsigniendīs | |
| Vocative | īnsigniende | īnsignienda | īnsigniendum | īnsigniendī | īnsigniendae | īnsignienda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.