insiliens
Latin
Etymology
Present participle of īnsiliō.
Declension
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | īnsiliēns | īnsiliēns | īnsilientēs | īnsilientia | |
| Genitive | īnsilientis | īnsilientis | īnsilientium | īnsilientium | |
| Dative | īnsilientī | īnsilientī | īnsilientibus | īnsilientibus | |
| Accusative | īnsilientem | īnsiliēns | īnsilientēs, īnsilientīs | īnsilientia | |
| Ablative | īnsiliente, īnsilientī1 | īnsiliente, īnsilientī1 | īnsilientibus | īnsilientibus | |
| Vocative | īnsiliēns | īnsiliēns | īnsilientēs | īnsilientia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.