insinuatio
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /in.si.nuˈaː.ti.oː/, [ĩːs̠ɪnuˈäːt̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.si.nuˈat.t͡si.o/, [insinuˈät̪ː͡s̪io]
Noun
    
īnsinuātiō f (genitive īnsinuātiōnis); third declension
- an entrance through a narrow or crooked way
- an insinuating or ingratiating of oneself into favor
- a notification, publication
Declension
    
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | īnsinuātiō | īnsinuātiōnēs | 
| Genitive | īnsinuātiōnis | īnsinuātiōnum | 
| Dative | īnsinuātiōnī | īnsinuātiōnibus | 
| Accusative | īnsinuātiōnem | īnsinuātiōnēs | 
| Ablative | īnsinuātiōne | īnsinuātiōnibus | 
| Vocative | īnsinuātiō | īnsinuātiōnēs | 
Related terms
    
Descendants
    
- Dutch: insinuatie
- English: insinuation
- Italian: insinuazione
- Russian: инсинуация (insinuacija)
References
    
- “insinuatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “insinuatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- insinuatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.