insinueren
Dutch
Alternative forms
- insinueeren
Etymology
Borrowed from Middle French insinuer, from Latin īnsinuō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɪn.si.nyˈeː.rə(n)/
- Hyphenation: in‧si‧nu‧e‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
insinueren
Inflection
| Inflection of insinueren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | insinueren | |||
| past singular | insinueerde | |||
| past participle | geïnsinueerd | |||
| infinitive | insinueren | |||
| gerund | insinueren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | insinueer | insinueerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | insinueert | insinueerde | ||
| 2nd person sing. (u) | insinueert | insinueerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | insinueert | insinueerde | ||
| 3rd person singular | insinueert | insinueerde | ||
| plural | insinueren | insinueerden | ||
| subjunctive sing.1 | insinuere | insinueerde | ||
| subjunctive plur.1 | insinueren | insinueerden | ||
| imperative sing. | insinueer | |||
| imperative plur.1 | insinueert | |||
| participles | insinuerend | geïnsinueerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.