instaurans
Latin
Etymology
Present participle of īnstaurō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | īnstaurāns | īnstaurāns | īnstaurantēs | īnstaurantia | |
| Genitive | īnstaurantis | īnstaurantis | īnstaurantium | īnstaurantium | |
| Dative | īnstaurantī | īnstaurantī | īnstaurantibus | īnstaurantibus | |
| Accusative | īnstaurantem | īnstaurāns | īnstaurantēs, īnstaurantīs | īnstaurantia | |
| Ablative | īnstaurante, īnstaurantī1 | īnstaurante, īnstaurantī1 | īnstaurantibus | īnstaurantibus | |
| Vocative | īnstaurāns | īnstaurāns | īnstaurantēs | īnstaurantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.