instauratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of īnstaurō.
Participle
īnstaurātus (feminine īnstaurāta, neuter īnstaurātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | īnstaurātus | īnstaurāta | īnstaurātum | īnstaurātī | īnstaurātae | īnstaurāta | |
| Genitive | īnstaurātī | īnstaurātae | īnstaurātī | īnstaurātōrum | īnstaurātārum | īnstaurātōrum | |
| Dative | īnstaurātō | īnstaurātō | īnstaurātīs | ||||
| Accusative | īnstaurātum | īnstaurātam | īnstaurātum | īnstaurātōs | īnstaurātās | īnstaurāta | |
| Ablative | īnstaurātō | īnstaurātā | īnstaurātō | īnstaurātīs | |||
| Vocative | īnstaurāte | īnstaurāta | īnstaurātum | īnstaurātī | īnstaurātae | īnstaurāta | |
References
- instauratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- instauratus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.