insuflans
Latin
Etymology
Present participle of īnsuflō
Participle
īnsuflāns m, f, n (genitive īnsuflantis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | īnsuflāns | īnsuflāns | īnsuflantēs | īnsuflantia | |
| Genitive | īnsuflantis | īnsuflantis | īnsuflantium | īnsuflantium | |
| Dative | īnsuflantī | īnsuflantī | īnsuflantibus | īnsuflantibus | |
| Accusative | īnsuflantem | īnsuflāns | īnsuflantēs, īnsuflantīs | īnsuflantia | |
| Ablative | īnsuflante, īnsuflantī1 | īnsuflante, īnsuflantī1 | īnsuflantibus | īnsuflantibus | |
| Vocative | īnsuflāns | īnsuflāns | īnsuflantēs | īnsuflantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.