insumendus
Latin
Etymology
Future passive participle of īnsūmō.
Participle
īnsūmendus m (feminine īnsūmenda, neuter īnsūmendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | īnsūmendus | īnsūmenda | īnsūmendum | īnsūmendī | īnsūmendae | īnsūmenda | |
| Genitive | īnsūmendī | īnsūmendae | īnsūmendī | īnsūmendōrum | īnsūmendārum | īnsūmendōrum | |
| Dative | īnsūmendō | īnsūmendae | īnsūmendō | īnsūmendīs | īnsūmendīs | īnsūmendīs | |
| Accusative | īnsūmendum | īnsūmendam | īnsūmendum | īnsūmendōs | īnsūmendās | īnsūmenda | |
| Ablative | īnsūmendō | īnsūmendā | īnsūmendō | īnsūmendīs | īnsūmendīs | īnsūmendīs | |
| Vocative | īnsūmende | īnsūmenda | īnsūmendum | īnsūmendī | īnsūmendae | īnsūmenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.