insumptus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of īnsūmō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | īnsūmptus | īnsūmpta | īnsūmptum | īnsūmptī | īnsūmptae | īnsūmpta | |
| Genitive | īnsūmptī | īnsūmptae | īnsūmptī | īnsūmptōrum | īnsūmptārum | īnsūmptōrum | |
| Dative | īnsūmptō | īnsūmptae | īnsūmptō | īnsūmptīs | īnsūmptīs | īnsūmptīs | |
| Accusative | īnsūmptum | īnsūmptam | īnsūmptum | īnsūmptōs | īnsūmptās | īnsūmpta | |
| Ablative | īnsūmptō | īnsūmptā | īnsūmptō | īnsūmptīs | īnsūmptīs | īnsūmptīs | |
| Vocative | īnsūmpte | īnsūmpta | īnsūmptum | īnsūmptī | īnsūmptae | īnsūmpta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.