intercalans
Latin
Etymology
Present participle of intercalō.
Declension
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | intercalāns | intercalāns | intercalantēs | intercalantia | |
| Genitive | intercalantis | intercalantis | intercalantium | intercalantium | |
| Dative | intercalantī | intercalantī | intercalantibus | intercalantibus | |
| Accusative | intercalantem | intercalāns | intercalantēs, intercalantīs | intercalantia | |
| Ablative | intercalante, intercalantī1 | intercalante, intercalantī1 | intercalantibus | intercalantibus | |
| Vocative | intercalāns | intercalāns | intercalantēs | intercalantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.