intercipiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of intercipiō.
Participle
intercipiendus m (feminine intercipienda, neuter intercipiendum); first/second declension
- which is to be intercepted, interrupted
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | intercipiendus | intercipienda | intercipiendum | intercipiendī | intercipiendae | intercipienda | |
| Genitive | intercipiendī | intercipiendae | intercipiendī | intercipiendōrum | intercipiendārum | intercipiendōrum | |
| Dative | intercipiendō | intercipiendae | intercipiendō | intercipiendīs | intercipiendīs | intercipiendīs | |
| Accusative | intercipiendum | intercipiendam | intercipiendum | intercipiendōs | intercipiendās | intercipienda | |
| Ablative | intercipiendō | intercipiendā | intercipiendō | intercipiendīs | intercipiendīs | intercipiendīs | |
| Vocative | intercipiende | intercipienda | intercipiendum | intercipiendī | intercipiendae | intercipienda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.