intercisus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of intercīdō.
Participle
intercīsus (feminine intercīsa, neuter intercīsum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | intercīsus | intercīsa | intercīsum | intercīsī | intercīsae | intercīsa | |
| Genitive | intercīsī | intercīsae | intercīsī | intercīsōrum | intercīsārum | intercīsōrum | |
| Dative | intercīsō | intercīsō | intercīsīs | ||||
| Accusative | intercīsum | intercīsam | intercīsum | intercīsōs | intercīsās | intercīsa | |
| Ablative | intercīsō | intercīsā | intercīsō | intercīsīs | |||
| Vocative | intercīse | intercīsa | intercīsum | intercīsī | intercīsae | intercīsa | |
Descendants
- Galician: Entrecinsa (place name)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.