interrumpendus
Latin
Etymology
Future passive participle of interrumpō
Participle
interrumpendus m (feminine interrumpenda, neuter interrumpendum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | interrumpendus | interrumpenda | interrumpendum | interrumpendī | interrumpendae | interrumpenda | |
| Genitive | interrumpendī | interrumpendae | interrumpendī | interrumpendōrum | interrumpendārum | interrumpendōrum | |
| Dative | interrumpendō | interrumpendae | interrumpendō | interrumpendīs | interrumpendīs | interrumpendīs | |
| Accusative | interrumpendum | interrumpendam | interrumpendum | interrumpendōs | interrumpendās | interrumpenda | |
| Ablative | interrumpendō | interrumpendā | interrumpendō | interrumpendīs | interrumpendīs | interrumpendīs | |
| Vocative | interrumpende | interrumpenda | interrumpendum | interrumpendī | interrumpendae | interrumpenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.