intertextus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of intertexō (“to interweave”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.terˈtek.stus/, [ɪn̪t̪ɛrˈt̪ɛks̠t̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.terˈtek.stus/, [in̪t̪erˈt̪ɛkst̪us]
Participle
intertextus (feminine intertexta, neuter intertextum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | intertextus | intertexta | intertextum | intertextī | intertextae | intertexta | |
| Genitive | intertextī | intertextae | intertextī | intertextōrum | intertextārum | intertextōrum | |
| Dative | intertextō | intertextō | intertextīs | ||||
| Accusative | intertextum | intertextam | intertextum | intertextōs | intertextās | intertexta | |
| Ablative | intertextō | intertextā | intertextō | intertextīs | |||
| Vocative | intertexte | intertexta | intertextum | intertextī | intertextae | intertexta | |
References
- “intertextus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- intertextus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.