intonatus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of intonō
Participle
    
intonātus (feminine intonāta, neuter intonātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | intonātus | intonāta | intonātum | intonātī | intonātae | intonāta | |
| Genitive | intonātī | intonātae | intonātī | intonātōrum | intonātārum | intonātōrum | |
| Dative | intonātō | intonātō | intonātīs | ||||
| Accusative | intonātum | intonātam | intonātum | intonātōs | intonātās | intonāta | |
| Ablative | intonātō | intonātā | intonātō | intonātīs | |||
| Vocative | intonāte | intonāta | intonātum | intonātī | intonātae | intonāta | |
References
    
- intonatus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.