introiens
Latin
Etymology
Present active participle of introeō (“enter”).
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | introiēns | introiēns | introeuntēs | introeuntia | |
| Genitive | introeuntis | introeuntis | introeuntium | introeuntium | |
| Dative | introeuntī | introeuntī | introeuntibus | introeuntibus | |
| Accusative | introeuntem | introiēns | introeuntēs, introeuntīs | introeuntia | |
| Ablative | introeunte, introeuntī1 | introeunte, introeuntī1 | introeuntibus | introeuntibus | |
| Vocative | introiēns | introiēns | introeuntēs | introeuntia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.