intumescens
Latin
Etymology
Present participle of intumēscō.
Declension
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | intumēscēns | intumēscēns | intumēscentēs | intumēscentia | |
| Genitive | intumēscentis | intumēscentis | intumēscentium | intumēscentium | |
| Dative | intumēscentī | intumēscentī | intumēscentibus | intumēscentibus | |
| Accusative | intumēscentem | intumēscēns | intumēscentēs, intumēscentīs | intumēscentia | |
| Ablative | intumēscente, intumēscentī1 | intumēscente, intumēscentī1 | intumēscentibus | intumēscentibus | |
| Vocative | intumēscēns | intumēscēns | intumēscentēs | intumēscentia | |
1When used purely as an adjective.
Descendants
- English: intumescence, intumescent
- French: intumescence
- Italian: intumescente, intumescenza
- Portuguese: intumescente
- Spanish: intumescente, intumescencia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.