inunctus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of inunguō
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | inūnctus | inūncta | inūnctum | inūnctī | inūnctae | inūncta | |
| Genitive | inūnctī | inūnctae | inūnctī | inūnctōrum | inūnctārum | inūnctōrum | |
| Dative | inūnctō | inūnctō | inūnctīs | ||||
| Accusative | inūnctum | inūnctam | inūnctum | inūnctōs | inūnctās | inūncta | |
| Ablative | inūnctō | inūnctā | inūnctō | inūnctīs | |||
| Vocative | inūncte | inūncta | inūnctum | inūnctī | inūnctae | inūncta | |
References
- “inunctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inunctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.