investitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of investiō.
Participle
investītus m (feminine investīta, neuter investītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | investītus | investīta | investītum | investītī | investītae | investīta | |
| Genitive | investītī | investītae | investītī | investītōrum | investītārum | investītōrum | |
| Dative | investītō | investītae | investītō | investītīs | investītīs | investītīs | |
| Accusative | investītum | investītam | investītum | investītōs | investītās | investīta | |
| Ablative | investītō | investītā | investītō | investītīs | investītīs | investītīs | |
| Vocative | investīte | investīta | investītum | investītī | investītae | investīta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.