irrorare
Italian
Verb
irroràre (first-person singular present irròro, first-person singular past historic irrorài, past participle irroràto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of irroràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | irroràre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | irroràndo | |||
| present participle | irrorànte | past participle | irroràto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | irròro | irròri | irròra | irroriàmo | irroràte | irròrano |
| imperfect | irroràvo | irroràvi | irroràva | irroravàmo | irroravàte | irroràvano |
| past historic | irrorài | irroràsti | irrorò | irroràmmo | irroràste | irroràrono |
| future | irrorerò | irrorerài | irrorerà | irrorerémo | irroreréte | irrorerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | irrorerèi | irrorerésti | irrorerèbbe, irrorerébbe | irrorerémmo | irroreréste | irrorerèbbero, irrorerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | irròri | irròri | irròri | irroriàmo | irroriàte | irròrino |
| imperfect | irroràssi | irroràssi | irroràsse | irroràssimo | irroràste | irroràssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| irròra | irròri | irroriàmo | irroràte | irròrino | ||
| negative imperative | non irroràre | non irròri | non irroriàmo | non irroràte | non irròrino | |
Anagrams
Latin
Verb
irrōrāre
- inflection of irrōrō:
- present active infinitive
- second-person singular present passive imperative/indicative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.