isim

See also: işim

Azerbaijani
Other scripts
Cyrillic исим
Perso-Arabic ایسیم‎

Etymology

Ultimately from Arabic اِسْم‎ (ism), from Proto-Semitic *šim-.

Pronunciation
  • Audio(file)

Noun

isim (definite accusative ismi, plural isimlər)

  1. name
  2. (grammar) noun

Declension
    Declension of isim
singular plural
nominative isim
 isimlər
definite accusative ismi
 isimləri
dative ismə
 isimlərə
locative isimdə
 isimlərdə
ablative isimdən
 isimlərdən
definite genitive ismin
 isimlərin
    Possessive forms of isim
nominative
singular plural
mənim (“my”) ismim isimlərim
sənin (“your”) ismin isimlərin
onun (“his/her/its”) ismi isimləri
bizim (“our”) ismimiz isimlərimiz
sizin (“your”) isminiz isimləriniz
onların (“their”) ismi or isimləri isimləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) ismimi isimlərimi
sənin (“your”) ismini isimlərini
onun (“his/her/its”) ismini isimlərini
bizim (“our”) ismimizi isimlərimizi
sizin (“your”) isminizi isimlərinizi
onların (“their”) ismini or isimlərini isimlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) ismimə isimlərimə
sənin (“your”) isminə isimlərinə
onun (“his/her/its”) isminə isimlərinə
bizim (“our”) ismimizə isimlərimizə
sizin (“your”) isminizə isimlərinizə
onların (“their”) isminə or isimlərinə isimlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) ismimdə isimlərimdə
sənin (“your”) ismində isimlərində
onun (“his/her/its”) ismində isimlərində
bizim (“our”) ismimizdə isimlərimizdə
sizin (“your”) isminizdə isimlərinizdə
onların (“their”) ismində or isimlərində isimlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) ismimdən isimlərimdən
sənin (“your”) ismindən isimlərindən
onun (“his/her/its”) ismindən isimlərindən
bizim (“our”) ismimizdən isimlərimizdən
sizin (“your”) isminizdən isimlərinizdən
onların (“their”) ismindən or isimlərindən isimlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) ismimin isimlərimin
sənin (“your”) isminin isimlərinin
onun (“his/her/its”) isminin isimlərinin
bizim (“our”) ismimizin isimlərimizin
sizin (“your”) isminizin isimlərinizin
onların (“their”) isminin or isimlərinin isimlərinin

Synonyms

Hungarian

Etymology

isi +‎ -m (possessive suffix)

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈiʃim]
  • Hyphenation: isim

Noun

isim

  1. first-person singular single-possession possessive of isi

Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative isim —
accusative isimet —
dative isimnek —
instrumental isimmel —
causal-final isimért —
translative isimmé —
terminative isimig —
essive-formal isimként —
essive-modal isimül —
inessive isimben —
superessive isimen —
adessive isimnél —
illative isimbe —
sublative isimre —
allative isimhez —
elative isimből —
delative isimről —
ablative isimtől —
non-attributive
possessive - singular		 isimé —
non-attributive
possessive - plural		 isiméi —

Malay

Etymology

From Arabic اِسْم‎ (ism).

Pronunciation

Noun

isim (Jawi spelling اسم‎, plural isim-isim, informal 1st possessive isimku, 2nd possessive isimmu, 3rd possessive isimnya)

  1. name (word or phrase indicating a particular person, place, class or thing)
    Synonym: nama

Further reading

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish اسم‎ (ism), ultimately from Arabic اِسْم‎ (ism), from Proto-Semitic *šim-.

Pronunciation
  • IPA(key): /i.sim/

Noun

isim (definite accusative ismi, plural isimler)

  1. name
  2. (grammar) noun
Declension
Inflection
Nominative isim
Definite accusative ismi
Singular Plural
Nominative isim isimler
Definite accusative ismi isimleri
Dative isme isimlere
Locative isimde isimlerde
Ablative isimden isimlerden
Genitive ismin isimlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ismim isimlerim
2nd singular ismin isimlerin
3rd singular ismi isimleri
1st plural ismimiz isimlerimiz
2nd plural isminiz isimleriniz
3rd plural isimleri isimleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ismimi isimlerimi
2nd singular ismini isimlerini
3rd singular ismini isimlerini
1st plural ismimizi isimlerimizi
2nd plural isminizi isimlerinizi
3rd plural isimlerini isimlerini
Dative
Singular Plural
1st singular ismime isimlerime
2nd singular ismine isimlerine
3rd singular ismine isimlerine
1st plural ismimize isimlerimize
2nd plural isminize isimlerinize
3rd plural isimlerine isimlerine
Locative
Singular Plural
1st singular ismimde isimlerimde
2nd singular isminde isimlerinde
3rd singular isminde isimlerinde
1st plural ismimizde isimlerimizde
2nd plural isminizde isimlerinizde
3rd plural isimlerinde isimlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular ismimden isimlerimden
2nd singular isminden isimlerinden
3rd singular isminden isimlerinden
1st plural ismimizden isimlerimizden
2nd plural isminizden isimlerinizden
3rd plural isimlerinden isimlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular ismimin isimlerimin
2nd singular isminin isimlerinin
3rd singular isminin isimlerinin
1st plural ismimizin isimlerimizin
2nd plural isminizin isimlerinizin
3rd plural isimlerinin isimlerinin
Synonyms
Derived terms
Derived terms

Noun

isim

  1. first-person singular possessive of is
Usage notes
  • When this word is pronounced, the stress is on the last syllable: isim. (The pronunciation with stress on the penultimate syllable, isim, means "I am [a(n)/the] smut.")

Turkmen

Etymology

From Arabic اِسْم‎ (ism), from Proto-Semitic *šim-.

Noun

isim (definite accusative isimi, plural isimler)

  1. name
  2. (grammar) noun

Declension
Declension of isim
singular plural
nominative isim isimler
accusative isimi isimleri
genitive isimiň isimleriň
dative isime isimlere
locative isimde isimlerde
ablative isimden isimlerden

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.