istnieć

Polish

Etymology

From istny +‎ -eć, from Proto-Slavic *jìstъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈist.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -istɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: ist‧nieć

Verb

istnieć impf

  1. (intransitive) to exist

Conjugation
Conjugation of istnieć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive istnieć
present tense 1st istnieję istniejemy
2nd istniejesz istniejecie
3rd istnieje istnieją
impersonal istnieje się
past tense 1st istniałem istniałam istnieliśmy istniałyśmy
2nd istniałeś istniałaś istnieliście istniałyście
3rd istniał istniała istniało istnieli istniały
impersonal istniano
future tense 1st będę istniał,
będę istnieć
 będę istniała,
będę istnieć
 będziemy istnieli,
będziemy istnieć
 będziemy istniały,
będziemy istnieć
2nd będziesz istniał,
będziesz istnieć
 będziesz istniała,
będziesz istnieć
 będziecie istnieli,
będziecie istnieć
 będziecie istniały,
będziecie istnieć
3rd będzie istniał,
będzie istnieć
 będzie istniała,
będzie istnieć
 będzie istniało,
będzie istnieć
 będą istnieli,
będą istnieć
 będą istniały,
będą istnieć
impersonal będzie istnieć się
conditional 1st istniałbym istniałabym istnielibyśmy istniałybyśmy
2nd istniałbyś istniałabyś istnielibyście istniałybyście
3rd istniałby istniałaby istniałoby istnieliby istniałyby
impersonal istniano by
imperative 1st niech istnieję istniejmy
2nd istniej istniejcie
3rd niech istnieje niech istnieją
active adjectival participle istniejący istniejąca istniejące istniejący istniejące
contemporary adverbial participle istniejąc
verbal noun istnienie

Derived terms

Further reading
  • istnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • istnieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.