iteratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of iterō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | iterātus | iterāta | iterātum | iterātī | iterātae | iterāta | |
| Genitive | iterātī | iterātae | iterātī | iterātōrum | iterātārum | iterātōrum | |
| Dative | iterātō | iterātae | iterātō | iterātīs | iterātīs | iterātīs | |
| Accusative | iterātum | iterātam | iterātum | iterātōs | iterātās | iterāta | |
| Ablative | iterātō | iterātā | iterātō | iterātīs | iterātīs | iterātīs | |
| Vocative | iterāte | iterāta | iterātum | iterātī | iterātae | iterāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.