iubendus
Latin
Participle
iubendus m (feminine iubenda, neuter iubendum); first/second declension
- which is to be commanded
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | iubendus | iubenda | iubendum | iubendī | iubendae | iubenda | |
| Genitive | iubendī | iubendae | iubendī | iubendōrum | iubendārum | iubendōrum | |
| Dative | iubendō | iubendae | iubendō | iubendīs | iubendīs | iubendīs | |
| Accusative | iubendum | iubendam | iubendum | iubendōs | iubendās | iubenda | |
| Ablative | iubendō | iubendā | iubendō | iubendīs | iubendīs | iubendīs | |
| Vocative | iubende | iubenda | iubendum | iubendī | iubendae | iubenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.