iudicabilis
Latin
Etymology
iūdicāre, iūdicō (“to judge”) + -bilis (“-able”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /juː.diˈkaː.bi.lis/, [juː.dɪˈkaː.bɪ.lɪs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ju.diˈka.bi.lis/, [ju.diˈkaː.bi.lis]
Adjective
iūdicābilis (neuter iūdicābile); third declension
- (Late Latin, literally) susceptible of judgement; judgeable
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | iūdicābilis | iūdicābile | iūdicābilēs | iūdicābilia | |
| Genitive | iūdicābilis | iūdicābilis | iūdicābilium | iūdicābilium | |
| Dative | iūdicābilī | iūdicābilī | iūdicābilibus | iūdicābilibus | |
| Accusative | iūdicābilem | iūdicābile | iūdicābilēs, iūdicābilīs | iūdicābilia | |
| Ablative | iūdicābilī | iūdicābilī | iūdicābilibus | iūdicābilibus | |
| Vocative | iūdicābilis | iūdicābile | iūdicābilēs | iūdicābilia | |
Related terms
Descendants
- Italian: giudicabile
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.