iudicatrix
Latin
Etymology
iūdicā(tor) (“judger”) + -trīx (“-ess”, feminine agent noun suffix)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /juː.diˈkaː.triːks/, [juː.dɪˈkaː.triːks]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ju.diˈka.triks/, [ju.diˈkaː.triks]
Noun
iūdicātrīx f (genitive iūdicātrīcis); third declension (masculine iūdicātor)
- (Late Latin) She who judges; judger (female)
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | iūdicātrīx | iūdicātrīcēs |
| Genitive | iūdicātrīcis | iūdicātrīcum |
| Dative | iūdicātrīcī | iūdicātrīcibus |
| Accusative | iūdicātrīcem | iūdicātrīcēs |
| Ablative | iūdicātrīce | iūdicātrīcibus |
| Vocative | iūdicātrīx | iūdicātrīcēs |
Descendants
- Italian: giudicatrice
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.