iugulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of iugulō (“slay, kill”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ju.ɡuˈlaː.tus/, [jʊ.ɡʊˈɫaː.tʊs]
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | iugulātus | iugulāta | iugulātum | iugulātī | iugulātae | iugulāta | |
| Genitive | iugulātī | iugulātae | iugulātī | iugulātōrum | iugulātārum | iugulātōrum | |
| Dative | iugulātō | iugulātō | iugulātīs | ||||
| Accusative | iugulātum | iugulātam | iugulātum | iugulātōs | iugulātās | iugulāta | |
| Ablative | iugulātō | iugulātā | iugulātō | iugulātīs | |||
| Vocative | iugulāte | iugulāta | iugulātum | iugulātī | iugulātae | iugulāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.