jøtun
Faroese
    
    Etymology
    
From Old Norse jǫtunn, from Proto-Germanic *etunaz.
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈjøːʰtʊn]
- Rhymes: -øːʰtʊn
Noun
    
jøtun m (genitive singular jøtuns, plural jatnir)
Declension
    
| Declension of jøtun | ||||||
| Singular | Plural | |||||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |||
| Nominative | jøtun | jøtunin | jatnir | jatnirnir | ||
| Accusative | jøtun | jøtunin | jatnir | jatnirnar | ||
| Dative | jøtni | jøtninum | jøtnum | jøtnunum | ||
| Genitive | jøtuns | jøtunsins | jatna | jatnanna | ||
Norwegian Nynorsk
    
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.