jaagan
Cimbrian
Etymology
From Middle High German jagen, from Old High German jagōn, from Proto-West Germanic *jagōn. Cognate with German jagen.
Verb
jaagan (third-person singular present indicative jaaghet, past participle gajaaghet, auxiliary haban)
- (Sette Comuni) to hunt
Conjugation
Conjugation of jaagan
| infinitive | jaagan | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | jaaganten | ||||
| past participle | gajaaghet | ||||
| auxiliary | haban | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| present | ich jaaghe | bar jaagan | i | ich jaaghe | bar jaagan |
| du jaaghest | iart jaaghet | du jaaghest | iart jaaghet | ||
| ear jaaghet | ze jaaghent | ear jaaghe | ze jaagan | ||
| preterite (composed) |
ich han gajaaghet | bar haban gajaaghet | ii | ich jaagate | bar jaagatan |
| du hast gajaaghet | iart habet gajaaghet | du jaagatest | iart jaagatet | ||
| ear hat gajaaghet | ze habent gajaaghet | ear jaagate | ze jaagatan | ||
| imperative | — | jaagabar | |||
| jaag (du) | jaaghet (iart) | ||||
| jaaghe (ear) | jaagan (ze) | ||||
Derived terms
Further reading
- “jaagan” in Martalar, Umberto Martello; Bellotto, Alfonso (1974) Dizionario della lingua Cimbra dei Sette Communi vicentini, 1st edition, Roana, Italy: Instituto di Cultura Cimbra A. Dal Pozzo
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.