jarzyć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈja.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: ja‧rzyć

Etymology 1

Clipping of kojarzyć (“to associate, to connect the dots”), possibly affected by jarzyć się (“to glow, to shine”).

Verb

jarzyć impf (perfective zajarzyć)

  1. (transitive, slang) to catch on, to get it (to understand something)
    Synonyms: czaić, kminić, kumać
Conjugation
Conjugation of jarzyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive jarzyć
present tense 1st jarzę jarzymy
2nd jarzysz jarzycie
3rd jarzy jarzą
impersonal jarzy się
past tense 1st jarzyłem jarzyłam jarzyliśmy jarzyłyśmy
2nd jarzyłeś jarzyłaś jarzyliście jarzyłyście
3rd jarzył jarzyła jarzyło jarzyli jarzyły
impersonal jarzono
future tense 1st będę jarzył,
będę jarzyć
 będę jarzyła,
będę jarzyć
 będziemy jarzyli,
będziemy jarzyć
 będziemy jarzyły,
będziemy jarzyć
2nd będziesz jarzył,
będziesz jarzyć
 będziesz jarzyła,
będziesz jarzyć
 będziecie jarzyli,
będziecie jarzyć
 będziecie jarzyły,
będziecie jarzyć
3rd będzie jarzył,
będzie jarzyć
 będzie jarzyła,
będzie jarzyć
 będzie jarzyło,
będzie jarzyć
 będą jarzyli,
będą jarzyć
 będą jarzyły,
będą jarzyć
impersonal będzie jarzyć się
conditional 1st jarzyłbym jarzyłabym jarzylibyśmy jarzyłybyśmy
2nd jarzyłbyś jarzyłabyś jarzylibyście jarzyłybyście
3rd jarzyłby jarzyłaby jarzyłoby jarzyliby jarzyłyby
impersonal jarzono by
imperative 1st niech jarzę jarzmy
2nd jarz jarzcie
3rd niech jarzy niech jarzą
active adjectival participle jarzący jarząca jarzące jarzący jarzące
passive adjectival participle jarzony jarzona jarzone jarzeni jarzone
contemporary adverbial participle jarząc
verbal noun jarzenie

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *jariti, from *jȃrъ.

Verb

jarzyć impf

  1. (reflexive) to glow, to illuminate
    Synonym: żarzyć się
Conjugation
Conjugation of jarzyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive jarzyć
present tense 1st jarzę jarzymy
2nd jarzysz jarzycie
3rd jarzy jarzą
impersonal jarzy się
past tense 1st jarzyłem jarzyłam jarzyliśmy jarzyłyśmy
2nd jarzyłeś jarzyłaś jarzyliście jarzyłyście
3rd jarzył jarzyła jarzyło jarzyli jarzyły
impersonal jarzono
future tense 1st będę jarzył,
będę jarzyć
 będę jarzyła,
będę jarzyć
 będziemy jarzyli,
będziemy jarzyć
 będziemy jarzyły,
będziemy jarzyć
2nd będziesz jarzył,
będziesz jarzyć
 będziesz jarzyła,
będziesz jarzyć
 będziecie jarzyli,
będziecie jarzyć
 będziecie jarzyły,
będziecie jarzyć
3rd będzie jarzył,
będzie jarzyć
 będzie jarzyła,
będzie jarzyć
 będzie jarzyło,
będzie jarzyć
 będą jarzyli,
będą jarzyć
 będą jarzyły,
będą jarzyć
impersonal będzie jarzyć się
conditional 1st jarzyłbym jarzyłabym jarzylibyśmy jarzyłybyśmy
2nd jarzyłbyś jarzyłabyś jarzylibyście jarzyłybyście
3rd jarzyłby jarzyłaby jarzyłoby jarzyliby jarzyłyby
impersonal jarzono by
imperative 1st niech jarzę jarzmy
2nd jarz jarzcie
3rd niech jarzy niech jarzą
active adjectival participle jarzący jarząca jarzące jarzący jarzące
contemporary adverbial participle jarząc
verbal noun jarzenie
Derived terms
adjective
  • jarzeniowy
noun
  • jarzeniówka
verb
  • rozjarzyć
adjective
noun
verb

Further reading
  • jarzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • jarzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.