jednać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *edinьcь.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈjɛd.nat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛdnat͡ɕ
  • Syllabification: jed‧nać

Verb

jednać impf (perfective zjednać)

  1. (transitive) to propitiate, to appease
  2. (transitive, archaic) to reconcile

jednać impf (perfective pojednać)

  1. (reflexive) to reconcile, to atone
    Synonym: godzić się

Conjugation
Conjugation of jednać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive jednać
present tense 1st jednam jednamy
2nd jednasz jednacie
3rd jedna jednają
impersonal jedna się
past tense 1st jednałem jednałam jednaliśmy jednałyśmy
2nd jednałeś jednałaś jednaliście jednałyście
3rd jednał jednała jednało jednali jednały
impersonal jednano
future tense 1st będę jednał,
będę jednać
 będę jednała,
będę jednać
 będziemy jednali,
będziemy jednać
 będziemy jednały,
będziemy jednać
2nd będziesz jednał,
będziesz jednać
 będziesz jednała,
będziesz jednać
 będziecie jednali,
będziecie jednać
 będziecie jednały,
będziecie jednać
3rd będzie jednał,
będzie jednać
 będzie jednała,
będzie jednać
 będzie jednało,
będzie jednać
 będą jednali,
będą jednać
 będą jednały,
będą jednać
impersonal będzie jednać się
conditional 1st jednałbym jednałabym jednalibyśmy jednałybyśmy
2nd jednałbyś jednałabyś jednalibyście jednałybyście
3rd jednałby jednałaby jednałoby jednaliby jednałyby
impersonal jednano by
imperative 1st niech jednam jednajmy
2nd jednaj jednajcie
3rd niech jedna niech jednają
active adjectival participle jednający jednająca jednające jednający jednające
passive adjectival participle jednany jednana jednane jednani jednane
contemporary adverbial participle jednając
verbal noun jednanie

Further reading
  • jednać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • jednać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.