köble
Hungarian
Alternative forms
- köbölje
Pronunciation
- IPA(key): [ ˈkøblɛ]
- Hyphenation: köb‧le
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | köble | — |
| accusative | köblét | — |
| dative | köblének | — |
| instrumental | köblével | — |
| causal-final | köbléért | — |
| translative | köblévé | — |
| terminative | köbléig | — |
| essive-formal | köbleként | — |
| essive-modal | köbléül | — |
| inessive | köblében | — |
| superessive | köblén | — |
| adessive | köblénél | — |
| illative | köblébe | — |
| sublative | köblére | — |
| allative | köbléhez | — |
| elative | köbléből | — |
| delative | köbléről | — |
| ablative | köblétől | — |
| non-attributive possessive - singular |
köbléé | — |
| non-attributive possessive - plural |
köblééi | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.