kúl
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkuːl]
- Rhymes: -uːl
Adjective
kúl (comparative kúlabb, superlative legkúlabb)
- (informal) cool (fashionable, macho, etc.)
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kúl | kúlak |
| accusative | kúlat | kúlakat |
| dative | kúlnak | kúlaknak |
| instrumental | kúllal | kúlakkal |
| causal-final | kúlért | kúlakért |
| translative | kúllá | kúlakká |
| terminative | kúlig | kúlakig |
| essive-formal | kúlként | kúlakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kúlban | kúlakban |
| superessive | kúlon | kúlakon |
| adessive | kúlnál | kúlaknál |
| illative | kúlba | kúlakba |
| sublative | kúlra | kúlakra |
| allative | kúlhoz | kúlakhoz |
| elative | kúlból | kúlakból |
| delative | kúlról | kúlakról |
| ablative | kúltól | kúlaktól |
| non-attributive possessive - singular |
kúlé | kúlaké |
| non-attributive possessive - plural |
kúléi | kúlakéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.