kılavuz

Turkish

Etymology

From Old Turkic kulawuz, or Latin clavus.

Noun

kılavuz (definite accusative kılavuzu, plural kılavuzlar)

  1. manual
  2. guide (person)
  3. guide book

Pronunciation
  • Hyphenation: kı‧la‧vuz

Declension
Inflection
Nominative kılavuz
Definite accusative kılavuzu
Singular Plural
Nominative kılavuz kılavuzlar
Definite accusative kılavuzu kılavuzları
Dative kılavuza kılavuzlara
Locative kılavuzda kılavuzlarda
Ablative kılavuzdan kılavuzlardan
Genitive kılavuzun kılavuzların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kılavuzum kılavuzlarım
2nd singular kılavuzun kılavuzların
3rd singular kılavuzu kılavuzları
1st plural kılavuzumuz kılavuzlarımız
2nd plural kılavuzunuz kılavuzlarınız
3rd plural kılavuzları kılavuzları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular kılavuzum kılavuzlarım
2nd singular kılavuzsun kılavuzlarsın
3rd singular kılavuz
kılavuzdur		 kılavuzlar
kılavuzlardır
1st plural kılavuzuz kılavuzlarız
2nd plural kılavuzsunuz kılavuzlarsınız
3rd plural kılavuzlar kılavuzlardır

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.