kłapać

See also: klapać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *klapati. Doublet of klapać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkwa.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -apat͡ɕ
  • Syllabification: kła‧pać

Verb

kłapać impf (perfective kłapnąć)

  1. (intransitive) to snap one's jaws (open and close quickly to make a snapping sound)
  2. (intransitive) to snap (to cause something to emit a snapping sound)

Conjugation
Conjugation of kłapać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kłapać
present tense 1st kłapię kłapiemy
2nd kłapiesz kłapiecie
3rd kłapie kłapią
impersonal kłapie się
past tense 1st kłapałem kłapałam kłapaliśmy kłapałyśmy
2nd kłapałeś kłapałaś kłapaliście kłapałyście
3rd kłapał kłapała kłapało kłapali kłapały
impersonal kłapano
future tense 1st będę kłapał,
będę kłapać
 będę kłapała,
będę kłapać
 będziemy kłapali,
będziemy kłapać
 będziemy kłapały,
będziemy kłapać
2nd będziesz kłapał,
będziesz kłapać
 będziesz kłapała,
będziesz kłapać
 będziecie kłapali,
będziecie kłapać
 będziecie kłapały,
będziecie kłapać
3rd będzie kłapał,
będzie kłapać
 będzie kłapała,
będzie kłapać
 będzie kłapało,
będzie kłapać
 będą kłapali,
będą kłapać
 będą kłapały,
będą kłapać
impersonal będzie kłapać się
conditional 1st kłapałbym kłapałabym kłapalibyśmy kłapałybyśmy
2nd kłapałbyś kłapałabyś kłapalibyście kłapałybyście
3rd kłapałby kłapałaby kłapałoby kłapaliby kłapałyby
impersonal kłapano by
imperative 1st niech kłapię kłapmy
2nd kłap kłapcie
3rd niech kłapie niech kłapią
active adjectival participle kłapiący kłapiąca kłapiące kłapiący kłapiące
contemporary adverbial participle kłapiąc
verbal noun kłapanie

Derived terms
verb
  • kłapać dziobem
interjection

Further reading
  • kłapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kłapać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.