kacér
Hungarian
Etymology
From Middle High German katzer (“heretic”), from Medieval Latin Cathari (“the Pure”), name of a Christian sect, from Ancient Greek καθαρός (katharós, “pure”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒt͡seːr]
- Hyphenation: ka‧cér
- Rhymes: -eːr
Adjective
kacér (comparative kacérabb, superlative legkacérabb)
- (of a woman) coquettish, flirtatious
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kacér | kacérak |
| accusative | kacérat | kacérakat |
| dative | kacérnak | kacéraknak |
| instrumental | kacérral | kacérakkal |
| causal-final | kacérért | kacérakért |
| translative | kacérrá | kacérakká |
| terminative | kacérig | kacérakig |
| essive-formal | kacérként | kacérakként |
| essive-modal | kacérul | — |
| inessive | kacérban | kacérakban |
| superessive | kacéron | kacérakon |
| adessive | kacérnál | kacéraknál |
| illative | kacérba | kacérakba |
| sublative | kacérra | kacérakra |
| allative | kacérhoz | kacérakhoz |
| elative | kacérból | kacérakból |
| delative | kacérról | kacérakról |
| ablative | kacértól | kacéraktól |
| non-attributive possessive - singular |
kacéré | kacéraké |
| non-attributive possessive - plural |
kacéréi | kacérakéi |
or
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kacér | kacérok |
| accusative | kacért | kacérokat |
| dative | kacérnak | kacéroknak |
| instrumental | kacérral | kacérokkal |
| causal-final | kacérért | kacérokért |
| translative | kacérrá | kacérokká |
| terminative | kacérig | kacérokig |
| essive-formal | kacérként | kacérokként |
| essive-modal | kacérul | — |
| inessive | kacérban | kacérokban |
| superessive | kacéron | kacérokon |
| adessive | kacérnál | kacéroknál |
| illative | kacérba | kacérokba |
| sublative | kacérra | kacérokra |
| allative | kacérhoz | kacérokhoz |
| elative | kacérból | kacérokból |
| delative | kacérról | kacérokról |
| ablative | kacértól | kacéroktól |
| non-attributive possessive - singular |
kacéré | kacéroké |
| non-attributive possessive - plural |
kacéréi | kacérokéi |
Derived terms
- kacéran
- kacérkodik
- kacéros
- kacérság
References
- kacér in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- (coquettish): kacér in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.