kalen
Dutch
    
    
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈkaːlə(n)/
- Audio - (file) 
- Rhymes: -aːlən
Verb
    
kalen
- (intransitive) to become bald
- Hij begon al aardig te kalen. ― He had already started to become rather bald.
 
Inflection
    
| Inflection of kalen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kalen | |||
| past singular | kaalde | |||
| past participle | gekaald | |||
| infinitive | kalen | |||
| gerund | kalen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kaal | kaalde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kaalt | kaalde | ||
| 2nd person sing. (u) | kaalt | kaalde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kaalt | kaalde | ||
| 3rd person singular | kaalt | kaalde | ||
| plural | kalen | kaalden | ||
| subjunctive sing.1 | kale | kaalde | ||
| subjunctive plur.1 | kalen | kaalden | ||
| imperative sing. | kaal | |||
| imperative plur.1 | kaalt | |||
| participles | kalend | gekaald | ||
| 1) Archaic. | ||||
Javanese
    
    
Turkish
    
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.