kanóc
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒnoːt͡s]
- Hyphenation: ka‧nóc
- Rhymes: -oːt͡s
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kanóc | kanócok |
| accusative | kanócot | kanócokat |
| dative | kanócnak | kanócoknak |
| instrumental | kanóccal | kanócokkal |
| causal-final | kanócért | kanócokért |
| translative | kanóccá | kanócokká |
| terminative | kanócig | kanócokig |
| essive-formal | kanócként | kanócokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kanócban | kanócokban |
| superessive | kanócon | kanócokon |
| adessive | kanócnál | kanócoknál |
| illative | kanócba | kanócokba |
| sublative | kanócra | kanócokra |
| allative | kanóchoz | kanócokhoz |
| elative | kanócból | kanócokból |
| delative | kanócról | kanócokról |
| ablative | kanóctól | kanócoktól |
| non-attributive possessive - singular |
kanócé | kanócoké |
| non-attributive possessive - plural |
kanócéi | kanócokéi |
| Possessive forms of kanóc | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | kanócom | kanócaim |
| 2nd person sing. | kanócod | kanócaid |
| 3rd person sing. | kanóca | kanócai |
| 1st person plural | kanócunk | kanócaink |
| 2nd person plural | kanócotok | kanócaitok |
| 3rd person plural | kanócuk | kanócaik |
Further reading
- kanóc in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
- Szemerényi, Oswald (1967), “Славянская этимология на индоевропейском фоне”, in , В. А. Меркулова, transl., Вопросы языкознания (in Russian), issue 4, page 21
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.