kankalin
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒŋkɒlin]
- Hyphenation: kan‧ka‧lin
- Rhymes: -in
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kankalin | kankalinok |
| accusative | kankalint | kankalinokat |
| dative | kankalinnak | kankalinoknak |
| instrumental | kankalinnal | kankalinokkal |
| causal-final | kankalinért | kankalinokért |
| translative | kankalinná | kankalinokká |
| terminative | kankalinig | kankalinokig |
| essive-formal | kankalinként | kankalinokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kankalinban | kankalinokban |
| superessive | kankalinon | kankalinokon |
| adessive | kankalinnál | kankalinoknál |
| illative | kankalinba | kankalinokba |
| sublative | kankalinra | kankalinokra |
| allative | kankalinhoz | kankalinokhoz |
| elative | kankalinból | kankalinokból |
| delative | kankalinról | kankalinokról |
| ablative | kankalintól | kankalinoktól |
| non-attributive possessive - singular |
kankaliné | kankalinoké |
| non-attributive possessive - plural |
kankalinéi | kankalinokéi |
| Possessive forms of kankalin | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | kankalinom | kankalinjaim |
| 2nd person sing. | kankalinod | kankalinjaid |
| 3rd person sing. | kankalinja | kankalinjai |
| 1st person plural | kankalinunk | kankalinjaink |
| 2nd person plural | kankalinotok | kankalinjaitok |
| 3rd person plural | kankalinjuk | kankalinjaik |
Further reading
- kankalin in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.