kapuké
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒpukeː]
- Hyphenation: ka‧pu‧ké
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kapuké | — |
| accusative | kapukét | — |
| dative | kapukénak | — |
| instrumental | kapukéval | — |
| causal-final | kapukéért | — |
| translative | kapukévá | — |
| terminative | kapukéig | — |
| essive-formal | kapukéként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kapukéban | — |
| superessive | kapukén | — |
| adessive | kapukénál | — |
| illative | kapukéba | — |
| sublative | kapukéra | — |
| allative | kapukéhoz | — |
| elative | kapukéból | — |
| delative | kapukéról | — |
| ablative | kapukétól | — |
| non-attributive possessive - singular |
— | — |
| non-attributive possessive - plural |
— | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.