karakán
Hungarian
Etymology
Variant of kolokán (“water soldier, Stratiotes aloides”), itself of Turkish origin.[1][2][3]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrɒkaːn]
- Hyphenation: ka‧ra‧kán
- Rhymes: -aːn
Adjective
karakán (comparative karakánabb, superlative legkarakánabb)
- gritty (spirited, resolute, unyielding, outspoken, assertive)
- Synonyms: szókimondó, határozott, öntudatos, bátor, talpraesett, őszinte
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | karakán | karakánok |
| accusative | karakánt | karakánokat |
| dative | karakánnak | karakánoknak |
| instrumental | karakánnal | karakánokkal |
| causal-final | karakánért | karakánokért |
| translative | karakánná | karakánokká |
| terminative | karakánig | karakánokig |
| essive-formal | karakánként | karakánokként |
| essive-modal | karakánul | — |
| inessive | karakánban | karakánokban |
| superessive | karakánon | karakánokon |
| adessive | karakánnál | karakánoknál |
| illative | karakánba | karakánokba |
| sublative | karakánra | karakánokra |
| allative | karakánhoz | karakánokhoz |
| elative | karakánból | karakánokból |
| delative | karakánról | karakánokról |
| ablative | karakántól | karakánoktól |
| non-attributive possessive - singular |
karakáné | karakánoké |
| non-attributive possessive - plural |
karakánéi | karakánokéi |
Derived terms
- karakánság
References
- Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (’Explanatory Dictionary Plus’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN
- karakán in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
- karakán in Tótfalusi, István. Magyar etimológiai nagyszótár (’Hungarian Comprehensive Dictionary of Etymology’). Budapest: Arcanum Adatbázis, 2001; Arcanum DVD Könyvtár →ISBN
Further reading
- karakán in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.