kayık

Turkish

Etymology

From Old Turkic kayguk, from Proto-Turkic *K(i)aj-guk (“boat, oar”).

Pronunciation

IPA^(key): /kɑ.jɯk/

Noun

kayık (definite accusative kayığı, plural kayıklar)

boat

Declension

Inflection
Nominative	kayık
Definite accusative	kayığı
	Singular	Plural
Nominative	kayık	kayıklar
Definite accusative	kayığı	kayıkları
Dative	kayığa	kayıklara
Locative	kayıkta	kayıklarda
Ablative	kayıktan	kayıklardan
Genitive	kayığın	kayıkların

Derived terms

kayıkçı
kayıkçılık

Descendants

English: caïque, caique
French: caïque
German: Kaik
Greek: καΐκι (kaḯki)
Hungarian: kaik, kajik
Persian: قایق‎ (qāyeq)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.