kellik

Turkish

Etymology

From kel (“bald”) +‎ -lik (“-ness”).

Pronunciation
  • IPA(key): [celˈlic]

Noun

kellik (definite accusative kelliği, plural kellikler)

  1. baldness, calvity; state of being bald
  2. alopecia

Declension
Inflection
Nominative kellik
Definite accusative kelliği
Singular Plural
Nominative kellik kellikler
Definite accusative kelliği kellikleri
Dative kelliğe kelliklere
Locative kellikte kelliklerde
Ablative kellikten kelliklerden
Genitive kelliğin kelliklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kelliğim kelliklerim
2nd singular kelliğin kelliklerin
3rd singular kelliği kellikleri
1st plural kelliğimiz kelliklerimiz
2nd plural kelliğiniz kellikleriniz
3rd plural kellikleri kellikleri
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.