kenu
See also: kenü
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɛnu]
- Hyphenation: ke‧nu
- Rhymes: -nu
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kenu | kenuk |
| accusative | kenut | kenukat |
| dative | kenunak | kenuknak |
| instrumental | kenuval | kenukkal |
| causal-final | kenuért | kenukért |
| translative | kenuvá | kenukká |
| terminative | kenuig | kenukig |
| essive-formal | kenuként | kenukként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kenuban | kenukban |
| superessive | kenun | kenukon |
| adessive | kenunál | kenuknál |
| illative | kenuba | kenukba |
| sublative | kenura | kenukra |
| allative | kenuhoz | kenukhoz |
| elative | kenuból | kenukból |
| delative | kenuról | kenukról |
| ablative | kenutól | kenuktól |
| non-attributive possessive - singular |
kenué | kenuké |
| non-attributive possessive - plural |
kenuéi | kenukéi |
| Possessive forms of kenu | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | kenum | kenuim |
| 2nd person sing. | kenud | kenuid |
| 3rd person sing. | kenuja | kenui |
| 1st person plural | kenunk | kenuink |
| 2nd person plural | kenutok | kenuitok |
| 3rd person plural | kenujuk | kenuik |
Further reading
- kenu in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
Rapa Nui
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.