kibírhatatlan
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkibiːrɦɒtɒtlɒn]
- Hyphenation: ki‧bír‧ha‧tat‧lan
Adjective
kibírhatatlan (comparative kibírhatatlanabb, superlative legkibírhatatlanabb)
- intolerable
- Synonyms: elviselhetetlen, tűrhetetlen
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kibírhatatlan | kibírhatatlanok |
| accusative | kibírhatatlant | kibírhatatlanokat |
| dative | kibírhatatlannak | kibírhatatlanoknak |
| instrumental | kibírhatatlannal | kibírhatatlanokkal |
| causal-final | kibírhatatlanért | kibírhatatlanokért |
| translative | kibírhatatlanná | kibírhatatlanokká |
| terminative | kibírhatatlanig | kibírhatatlanokig |
| essive-formal | kibírhatatlanként | kibírhatatlanokként |
| essive-modal | kibírhatatlanul | — |
| inessive | kibírhatatlanban | kibírhatatlanokban |
| superessive | kibírhatatlanon | kibírhatatlanokon |
| adessive | kibírhatatlannál | kibírhatatlanoknál |
| illative | kibírhatatlanba | kibírhatatlanokba |
| sublative | kibírhatatlanra | kibírhatatlanokra |
| allative | kibírhatatlanhoz | kibírhatatlanokhoz |
| elative | kibírhatatlanból | kibírhatatlanokból |
| delative | kibírhatatlanról | kibírhatatlanokról |
| ablative | kibírhatatlantól | kibírhatatlanoktól |
| non-attributive possessive - singular |
kibírhatatlané | kibírhatatlanoké |
| non-attributive possessive - plural |
kibírhatatlanéi | kibírhatatlanokéi |
Derived terms
- kibírhatatlanság
- kibírhatatlanul
Further reading
- kibírhatatlan in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.