kimšti
Lithuanian
    
    Etymology
    
From Proto-Indo-European *kem- (“to press”). The past passive participle form of this verb kim̃štas is sometimes connected with Slavic terms (cf. Polish częsty (“frequent”))[1].
Verb
    
kim̃šti (third-person present tense kem̃ša, third-person past tense kim̃šo)
Conjugation
    
Conjugation of kimšti
| singular (vienaskaita) | plural (daugiskaita) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person (pirmasis asmuo) | 2nd person (antrasis asmuo) | 3rd person (trečiasis asmuo) | 1st person (pirmasis asmuo) | 2nd person (antrasis asmuo) | 3rd person (trečiasis asmuo) | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative (tiesioginė nuosaka) | present (esamasis laikas) | kemšù | kemšì | kem̃ša | kem̃šame, kem̃šam | kem̃šate, kem̃šat | kem̃ša | |
| past (būtasis kartinis laikas) | kimšaũ | kimšaĩ | kim̃šo | kim̃šome, kim̃šom | kim̃šote, kim̃šot | kim̃šo | ||
| past frequentative (būtasis dažninis laikas) | kim̃šdavau | kim̃šdavai | kim̃šdavo | kim̃šdavome, kim̃šdavom | kim̃šdavote, kim̃šdavot | kim̃šdavo | ||
| future (būsimasis laikas) | kim̃šiu | kim̃ši | kim̃š | kim̃šime, kim̃šim | kim̃šite, kim̃šit | kim̃š | ||
| subjunctive (tariamoji nuosaka) | kim̃ščiau | kim̃štum | kim̃štų | kim̃štumėme, kim̃štumėm, kim̃štume | kim̃štumėte, kim̃štumėt | kim̃štų | ||
| imperative (liepiamoji nuosaka) | — | kim̃šk, kim̃ški | tekem̃ša | kim̃škime, kim̃škim | kim̃škite, kim̃škit | tekem̃ša | ||
Participles of kimšti
| Adjectival (dalyviai) | |||
|---|---|---|---|
| active | passive | ||
| present | kem̃šąs, kem̃šantis | kem̃šamas | |
| past | kim̃šęs | kim̃štas | |
| past frequentative | kim̃šdavęs | — | |
| future | kim̃šiąs, kim̃šiantis | kim̃šimas | |
| participle of necessity | — | kim̃štinas | |
| Adverbial | |||
| special (pusdalyvis) | kim̃šdamas | ||
| half-participle (padalyviai) | present | kem̃šant | |
| past | kim̃šus | ||
| past frequentative | kim̃šdavus | ||
| future | kim̃šiant | ||
| manner of action (būdinys) | kimštè, kimštinai | ||
Derived terms
    
(Nouns)
- (verbal noun) kimšìmas m
(Verbs)
- (reflexive) kimštis
References
    
- Brückner, Aleksander (1927), “częsty”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna, page 78
- “kimšti” in Martsinkyavitshute, Victoria (1993), Hippocrene Concise Dictionary: Lithuanian-English/English-Lithuanian. New York: Hippocrene Books. →ISBN
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.