klarować

Polish

Borrowed from Middle High German klæren + -ować, from klār.

klarować impf (perfective wyklarować or sklarować)

(transitive) to clarify, to make clear
(transitive) to clarify, to explain
Synonyms: wyjaśniać, tłumaczyć
(reflexive) to clarify, to become clear
(reflexive) to be clarified, to become understandable
Synonym: wyjaśniać się
(reflexive, of the weather) to clear up, to brighten up
Synonyms: rozpogadzać się, wypogadzać się, rozchmurzać się

Conjugation of klarować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		klarować
present tense	1^st	klaruję			klarujemy
	2^nd	klarujesz			klarujecie
	3^rd	klaruje			klarują
	impersonal	klaruje się
past tense	1^st	klarowałem	klarowałam		klarowaliśmy	klarowałyśmy
	2^nd	klarowałeś	klarowałaś		klarowaliście	klarowałyście
	3^rd	klarował	klarowała	klarowało	klarowali	klarowały
	impersonal	klarowano
future tense	1^st	będę klarował, będę klarować	będę klarowała, będę klarować		będziemy klarowali, będziemy klarować	będziemy klarowały, będziemy klarować
	2^nd	będziesz klarował, będziesz klarować	będziesz klarowała, będziesz klarować		będziecie klarowali, będziecie klarować	będziecie klarowały, będziecie klarować
	3^rd	będzie klarował, będzie klarować	będzie klarowała, będzie klarować	będzie klarowało, będzie klarować	będą klarowali, będą klarować	będą klarowały, będą klarować
	impersonal	będzie klarować się
conditional	1^st	klarowałbym	klarowałabym		klarowalibyśmy	klarowałybyśmy
	2^nd	klarowałbyś	klarowałabyś		klarowalibyście	klarowałybyście
	3^rd	klarowałby	klarowałaby	klarowałoby	klarowaliby	klarowałyby
	impersonal	klarowano by
imperative	1^st	niech klaruję			klarujmy
	2^nd	klaruj			klarujcie
	3^rd	niech klaruje			niech klarują
active adjectival participle		klarujący	klarująca	klarujące	klarujący	klarujące
passive adjectival participle		klarowany	klarowana	klarowane	klarowani	klarowane
contemporary adverbial participle		klarując
verbal noun		klarowanie

adjective

noun