klasnąć

Polish

Etymology

From klaskać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈklas.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -asnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: klas‧nąć

Verb

klasnąć pf (imperfective klaskać)

  1. (intransitive) to clap (to strike the palms of the hands together, creating a sharp sound)
  2. (intransitive) to clap [+instrumental = with something] (to bring two surfaces together forcefully, creating a sharp sound)

Conjugation
Conjugation of klasnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klasnąć
future tense 1st klasnę klaśniemy
2nd klaśniesz klaśniecie
3rd klaśnie klasną
impersonal klaśnie się
past tense 1st klasnąłem klasnęłam klasnęliśmy klasnęłyśmy
2nd klasnąłeś klasnęłaś klasnęliście klasnęłyście
3rd klasnął klasnęła klasnęło klasnęli klasnęły
impersonal klaśnięto
conditional 1st klasnąłbym klasnęłabym klasnęlibyśmy klasnęłybyśmy
2nd klasnąłbyś klasnęłabyś klasnęlibyście klasnęłybyście
3rd klasnąłby klasnęłaby klasnęłoby klasnęliby klasnęłyby
impersonal klaśnięto by
imperative 1st niech klasnę klaśnijmy
2nd klaśnij klaśnijcie
3rd niech klaśnie niech klasną
anterior adverbial participle klasnąwszy
verbal noun klaśnięcie

Derived terms
verb
nouns

Further reading
  • klasnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klasnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.