klungelen
Dutch
Inflection
| Inflection of klungelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | klungelen | |||
| past singular | klungelde | |||
| past participle | geklungeld | |||
| infinitive | klungelen | |||
| gerund | klungelen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | klungel | klungelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | klungelt | klungelde | ||
| 2nd person sing. (u) | klungelt | klungelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | klungelt | klungelde | ||
| 3rd person singular | klungelt | klungelde | ||
| plural | klungelen | klungelden | ||
| subjunctive sing.1 | klungele | klungelde | ||
| subjunctive plur.1 | klungelen | klungelden | ||
| imperative sing. | klungel | |||
| imperative plur.1 | klungelt | |||
| participles | klungelend | geklungeld | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.